KALKOLİTİK ÇAĞ

                İnsanların günlük yaşamlarında taş aletlerin yanı sıra bakırı da kullanmaya başlamaları ile Kalkolitik Çağ başlamıştır. Kelime olarak Türkçede Bakır-Taş Çağı olarak da geçmektedir. Geç Neolitiğin devamı olduğu tahmin edilen bu dönemin Hacılar, Can Hasan ve Kuruçay gibi yerleşimlerde yapılan kazılar sonucu çıkan veriler ile netleştirilmiştir.

                Kalkolitik Çağda da insanlar bölgesel bir nitelik hakimdir. Erken, Orta ve Geç olmak üzere üç farklı şekilde incelenmektedir. En gelişmiş Erken Kalkolitik kültür Hacılar’da yapılan kazılar sonucunda ortaya çıkmıştır. Kare ya da dikdörtgen planlı, temeli taş olan kerpiç yapıların damları ise düzdür. Eveler arasında bulunan sokaklar ve yerleşimin etrafını çevreleyen bir sur duvarı olması nedeniyle burası bir kent görünümündedir. Geniş bir avludan evlere giriş yapılır. Evlerdeki geniş mekanlarda küçük birer kutsal alan bulunmaktadır. Bunun yanı sıra işlik, kuyu ve çanak çömlek atölyeleri de yer almaktadır.

                Geç Neolitik’te oluşan yangınların ardından bir başka döneme geçiş yapılmıştır. Bu döneme de Kalkolitik adı verilmiştir. Dönemim en önemli özelliklerinden biri de bezemeli kapların ortaya çıkmasıdır. Genel anlamda Kalkolitik Dönem İ.Ö. 5500-3000 yılları arasına tarihlenmektedir.

                Geç kalkolitik Çağ ise İ.Ö. 4. bin civarına tarihlenir. Bu dönemde insanların nüfusu daha çok artmış ve farklı yerleşim alanları ortaya çıkmıştır. Yine boğazlar üzerinden Anadolu’ya gelen yeni insanlar da bu nüfus artışında önemli bir rol oynamıştır. En önemli yerleşim yerleri arasında Hacılar, Can Hasan, Kuruçay gösterilebilir.